Dit is Sulayman Sambou, horeca-ondernemer in Gambia
Tanji, het vissersdorpje aan de Smiling Coast of Africa. Vorig jaar februari verbleef ik in dit plaatsje voor langere tijd, bij de Nederlandse Wendela en haar man Haruna. Ze hebben een heerlijk resort (JaGambia) met twee ronde huisjes voor de verhuur én een zwembad! Een tropisch droomplekje in het zonnige Gambia.
Tanji is zo’n plek waar je mij de hele dag op een stoel op de stoep bij de ‘Junction’ neer kan zetten! Ik kijk er mijn ogen uit, want het is er een drukte van belang. Langs de kustweg rijdt het verkeer af en aan, een georganiseerde chaos. Op het strand is er een kleurrijke vismarkt, die vele toeristen trekt. Geuren en kleuren vloeien in elkaar over.
Als je een poos op één plek bent, dan wordt je eigen met zo’n plaats. Je leert er mensen kennen en het voelt als een ’thuis’, tenminste zo heb ik het ervaren. De vissers, die dagelijks met hun boten de vis binnenbrengen en de vrouwen die vis en groentes op de markt verkopen, mannen die zingen bij het schoonmaken van de netten, het aardige meisje van de ijssalon, de Nederlandse Macoen, eigenaar van het restaurant Gambia4You, die ook goederen vervoert tussen Nederland en Gambia onder dezelfde naam als zijn restaurant, de ober van het restaurant aan de hoofdweg en Sul, de chefkok van het kleine restaurantje in het centrum van Tanji zelf.
Wendela en Haruna namen ons vorig jaar mee naar dat kleine, donkere gebouwtje waar Sul met zijn vrouw Binta een restaurant waren begonnen. Wendela verzekerde mij dat het eten er uitstekend is. De maaltijd smaakte werkelijk fantastisch en zag er ook nog eens fantastisch uit! Verse producten en vis van de markt van die dag. Sul was chefkok geweest bij een grote hotelketen aan de toeristische kust. Tijdens de corona periode werd hij ontslagen omdat alles dichtging, ook in Gambia. Sul besloot daarna zijn eigen restaurant te beginnen, dat was zijn droom.
De inrichting was sober en ik mocht ook even in de keuken kijken. Als je dan ziet, met welke materialen een chefkok moet werken, dan springen de tranen in je ogen. Die avond kreeg het restaurant een nieuw wandkleed aan de muur, gedoneerd door Wendela. Het gaf gelijk sfeer. Vaste prik was een zelfgemaakte tropische smoothie van Sul, als toetje. Banaan, met papaya of ananas, geblenderd in een mini-blendertje. Het was elke keer een feestje om bij Sul en Binta te gaan eten, oftewel Chef, zoals ik hem waarderend noem. We gingen regelmatig eten daar in dat knusse restaurantje in het centrum van Tanji. “Je moet wel eerst hier bij ons naar de wc!”, grapte Wendela dan, want bij Chef en Binta was er geen toilet.
Later begreep ik dat er wel een ruimte was voor een toilet en dat een Nederlandse vrouw tegeltjes, een fonteintje en een wc-pot gedoneerd had. Sul kon bij de buren gebruik maken van de sceptic tank. Echter op een avond, genietend van een maaltijd, hoorden we dat Sul zijn restaurant wilde gaan sluiten. Hij had slapeloze nachten want de sceptic tank van de buren kon niet aangesloten worden op zijn toilet. Daar moest een eigen tank voor komen en dat kon hij niet betalen. Hij kon zijn restaurant niet promoten onder toeristen want hij moest toch een toilet hebben voor zijn gasten! De prijs, 150 euro, was een bedrag dat hij niet zomaar even snel bijeen kon sparen. Ik keek Wendela aan en zei: “elk de helft?” Wendela begreep mij meteen en stemde in. We gingen het goede nieuws aan Sul vertellen en ik zei: “ik hoop dat je nu vannacht weer goed slaapt, maak er iets moois van!”
Dit jaar ging ik natuurlijk ook weer naar Tanji! Voor een duik in het zwembad bij JaGambia en daarna gingen we met Wendela dineren bij Vendella! Ik was zo blij om te zien wat er in een jaar voor positiefs was veranderd! De buitenkant was vernieuwd met een terras en een uithangbord met de nieuwe naam. Een paar weken voor mijn aankomst in Gambia hadden ze een officieel openingsfeest gevierd waar we voor waren uitgenodigd maar helaas niet bij konden zijn. Een trotse Sul ontving me met open armen en ook Binta gaf me een dikke knuffel. Binnenin de zaak zag het er goed uit. De keuken was betegeld, schoon en netjes. Er was een afwasplek in de keuken gebouwd en de koeling was goed gevuld met frisdrank. Natuurlijk wilde ik gelijk de wc bewonderen en er gebruik van maken. Ik voelde me dankbaar dat wij deze ondernemer een steuntje in de rug konden geven en toekomstperspectief konden geven.
En het diner? Natuurlijk die heerlijke Lady Butterfish gekozen, want de vis smaakt uiteraard het beste en lekkerste in Tanji!!
Vendella Restaurant in Tanji volg je op Facebook en voor een bezoekje rij je de hoofdstraat in tegenover de vismarkt en dan rij je door de hoofdstraat en dan rechts zie je het restaurant. Eet smakelijk!!